The Classic- காதல் காவியம்.

ஒரு தலைமுறையில் விதைக்கப்பட்ட காதல் மரம் அடுத்த தலைமுறையிலும் பூக்கள் தருவது தான் The Classic.

2003 இல் வெளியான கொரியன் படமான இது, இரண்டு தலைமுறைகளின் காதலை கவித்துவமாகக் கூறுகிறது.வாழ்க்கை நதியில் இரண்டு தலைமுறைகளை இணைக்கும் பாலமாக காதல் உள்ளதை தெரியப்படுத்தும் விதமாக இரண்டு கரைகளை இணைக்கும் பாலத்தை காட்டி ஆரம்பமாகிறது இந்தப்படம்.

எனது முந்தய பதிவு ஒன்றில் சொன்னதைப் போல காதல் சார்ந்த கொரியன்படங்களுக்கு ஒரு பார்முலா உள்ளது.ஒரு cute ஹீரோயின்,ஒரு மிகச் சாதரணமான ஹீரோ,அவர்களுக்குள் நடக்கும் மோதல்,மோதல் கலந்த காதல் தான் அது.ஆனால்,கிளாசிக் அப்படியில்லை.சுடுவெயிலில் நதிக்கரையின் ஓரத்தில் நடந்து செல்லும் போது வந்து வருடிச் செல்லும் மென்காற்றைப் போல,வாழ்க்கையில் சொல்லாமலே நுழைந்து, சொல்லவொண்ணா வேதனைகளையும்,நினைத்து ரசிக்கும் தருணங்களையும் தந்து மனதினுள் ஏக்கத்தையும்,பாசத்தையும் விதைக்கும் காதலைப் பற்றிய கவிதையே The Classic.

Soo Gyung என்ற தன்னுடைய தோழியின் காதலுக்கு உதவும் பொருட்டு அவளுடைய காதலன் Sang Minக்கு, Gyung கிற்கு பதிலாக காதல் கடிதங்களை எழுதி அதை ஈமெயிலில் அனுப்பும் Ji Hae,தனக்கே தெரியாமல் Sang min மேல் தனக்கு ஒரு ஈர்ப்பு வந்து விட்டதை உணர்கிறாள்.ஆனால் இந்த ஒரு தலைக் காதலை மெல்லவும் முடியாமல் விழுங்கவும் முடியாமல் தவிக்கும் அவள், ஒரு நாள் தன்னுடைய அம்மாவின் காதலைப் பற்றி தன் வீட்டில் இருக்கும் டைரியைப் பார்த்து தெரிந்து கொள்கிறாள்.தன்னுடைய சிறு வயதில் தன் தந்தை இறந்த பிறகு தன் அம்மா தனிமரமாகவே இருந்ததை பற்றி அதுவரை வியந்து கொண்டு இருந்த அவளுக்கு அந்த டைரி அதற்கான காரணத்தை,அவளுடைய அம்மாவின் காதல் கதையின் வாயிலாகச் சொல்லுகிறது.மெல்ல மெல்ல தன்னுடைய அம்மாவின் கதையைப் படிக்கும் போது தன்னுடைய பிரச்சனை தன் அம்மாவின் காதலிலும் வியாபித்து இருந்ததைக் கண்டு ஆச்சர்யம் அடைகிறாள்.

முன் பின் தெரியாத Yoon Tae Soo விற்கும் Oh Joon Ha விற்குமான நட்பு,Tae soo வினுடைய வருங்கால(பெற்றோர்களால் முடிவு செய்யப்பட்ட) மனைவியாகவிருக்கும் Sung Joo Heeவிற்கு Joon காதல் கடிதம் எழுதித் தருவதன் மூலம் தொடங்குகிறது.

ஒரு நாள், நண்பர்களின் காதலுக்கு உதவும்பொருட்டு கடிதங்கள் எழுதித் தரும் Joon ஐத் தேடி வரும் Tae, தன்னுடைய பெற்றோர்கள் தனது வருங்கால மனைவியாக,அரசியல்வாதியின் மகளான Sung Joo Hee ஐ தேர்ந்தெடுத்து இருப்பதாகவும்,தங்களுடைய அரசியல் லாபத்திற்காக அவர்கள் செய்த இந்த செயலிலோ,அந்தப் பெண்ணிடமோ தனக்கு எந்த விருப்பமும் இல்லை என்று கூறுகிறான்.தன்னை அந்தப் பெண்ணிற்கு கடிதம் எழுதுமாறு பெற்றோர்கள் வற்புறுத்துவதாகவும் கூறி அலுத்துக் கொள்ளும் Tae,தனக்காக கடிதம் எழுதித் தருமாறு Joonஇடம் கேட்கிறான்.அதற்கு இசைகிறான் Joon.

தன்னுடைய தாத்தாவை காண கிராமத்திற்கு வரும் Sungகிற்கும்,தன்னுடைய உறவினர்களைக் காண வரும் Joonஇற்கும் சந்தர்ப்ப சூழ்நிலையால் காதல் மலர்கிறது.தான் அணிந்திருக்கும் சங்கிலியை கிளம்புவதற்கு முன் அன்புப்பரிசாக கொடுத்து விட்டு செல்கிறாள் Sung. Sung மனதில் இருப்பதை சரியாக புரிந்து கொள்ள முடியாத குழப்பத்தில் இருந்தாலும்,அவளை நினைத்து உருகவும்,நண்பன் Taeவிற்கு குற்ற உணர்வோடும்,வலியுடனும் கடிதம் எழுதிக் கொடுக்கவும் முடிகிறது Joonஇற்கு.

மனதிற்குள் ஆயிரம் ஆசைகளை ஒளித்து வைத்திருந்தாலும்,இரண்டாம் முறை அவளை காணும்போது பேச்சடைத்து நிற்க மட்டுமே முடிகிறது Joonஇற்கு.ஆனாலும் காதல் அவர்களை விடுவதாயில்லை.மூன்றாம் முறை அவர்கள் ஒருவரை ஒருவர் காணும் போது,காதல் கரைகளை உடைத்துப் பொங்குகிறது.இதற்கிடையே Taeவின் மனதிலும் காதல் பூக்கிறது.இதை அறிந்து கொள்ளும் Sung குழப்பமும்,வேதனையும் அடைகிறாள்.நிலைமை மோசமாவதைக் கண்ட Joon,Taeவிடம் உண்மையை சொல்லுகிறான்.

பெருந்தன்மையுடன் தன்னுடைய ஆசையை மனதிற்குள் புதைத்து விட்டு விலகிக் கொள்ளும் Tae,அவர்களுடைய காதலுக்கு உதவும் தூதுவன் ஆகிறான்.Joon எழுதும் கடிதங்களை Sungகிடம் நேரிலேயே கொடுக்கிறான்.இரு மனங்கள் மகிழ,ஒரு மனம் வருந்துகிறது.இது இப்படி இருக்க,இந்த உண்மை Taeவின் அப்பாவிற்கு தெரிய வர,அரசியல் ஆதாயத்திற்காக எப்படியாவது அவன் Sungஇன் மனதை மாற்றி அவனைக் காதலிக்குமாறு பண்ண வேண்டும் என்று கொடுமைப்படுத்துகிறார்.

இரு காதலர்களுக்கும் இடையூறாக இருப்பதாலும்,தன்னுடைய வருத்தத்தை போக்கிக் கொள்ள முடியாததாலும்,Tae தற்கொலை முயற்சியில் ஈடுபடுகிறான்.இதனைக் கண்டு அவனைக் காப்பாற்றும் Joon மனம் உடைந்து,Sungஇடம் இருந்து விலகும் பொருட்டு திடீர் என்று காணமல் போகிறான்.

அதன் பின்னர்,இந்த சிக்கல் மிகுந்த இந்த இரண்டு காதல்களிலும் யார் யாரோடு இணைந்தார்கள் என்பதை மென்சோகத்தோடு எடுத்துரைக்கிறது classic.இந்தப்படத்தின் கடைசி இருபது நிமிடங்கள் மனதைப் பிசைந்தாலும்,கடைசிக் காட்சியில் ஒரு சிலிர்ப்பு பரவுவதை தடுக்க முடியாது.கதையின் கிளைமாக்ஸ் அருமை.எனக்கு மிகவும் பிடித்து இருந்தது.

படத்தில், மகளின் காதல் கதையும்,அம்மாவின் காதல் கதையும் parallel ஆக வருகின்றன.ஆனால்,மகளின் காதலை விட அம்மாவின் காதலுக்கே அதிக முக்கியத்துவம் தரப்பட்டு இருக்குறது.

மெதுவாகவே செல்லும் படத்தின் இயல்பிற்கு ஏற்ப மெல்லிய இசையும்,mild ஆன கேமரா கலரும் படத்துடன் ஒன்றி நம்மையும் ஒன்ற வைக்கிறது.

Ji Hae அந்த டைரியில் இருந்த புகைப்படத்தை வெளியே வைக்கும்போது காமெராவின் போகஸ் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக புகைப்படத்தை நோக்கி பயணிப்பதும்,கொஞ்ச நேரத்தில் திரை முழுக்க அந்த கருப்பு வெள்ளை புகைப்படம் வியாபிப்பதும்,அந்த புகைப்படத்தில் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வண்ணம் சேர்ந்து அது காலத்தின் பின்னே சென்று,போன தலைமுறைக் காதலைப் பற்றிய கதை ஆரம்பிப்பது கவிதை.

படத்தில் இரட்டை வேடத்தில் அம்மாவாகவும்,பின்னர் மகளாகவும் Son Ye-jin .நிறைவான நடிப்பு.காதலுக்கு ஏங்குவதும்,குழம்புவதும்,மகிழ்வதும்,படம் முழுக்க மென் சோகத்தோடு வருவதும் என்று கதாப்பாத்திரங்களாகவே வாழ்த்து இருக்கிறார்.அதிலும் குறிப்பாக முன் தலைமுறைப் பெண்ணாக அவரது நடிப்பு சிறப்பு.

படத்தில் 3 ஹீரோக்கள் இருந்தாலும் மனதில் நிலைப்பது Yoon Tae Sooவாக நடித்த Lee Ki-woo மற்றும் Oh Joon Haவாக நடித்த Jo Seung-woo தான்.

காதலில் கரைவதும்,ஏங்குவதும்,காதலியைக் கண்டவுடன் மகிழ்ச்சியில் உளறுவதும்,பின் நண்பனின் துயரம் கண்டு துடிப்பதும் என நிறைவாக செய்திருக்கிறார் (See up ).அதிலும் அந்த கடைசி இருபது நிமிடங்களில் கதாப்பாத்திரத்தோடு ஒன்றி அவர் நடத்தும் ராஜாங்கம்,பிரம்மாண்டம்.

காதல் என்றாலே ஏளனம் செய்து திரியும் நான்,சிறந்த காதல் கதையாக நினைத்தது ‘அலைபாயுதே’ படத்தை தான்.அதாவது இந்தப் படத்தைப் பார்க்கும் முன் வரை.இப்பொழுது அதனைப் புறம் தள்ளிவிட்டு,என் மனதில் ஏறி அமர்ந்துள்ளது இந்தப் படம்.It is truly a classic.

மேலும்,நக்கலும் குசும்பும் நிறைந்த என்னையும் கவித்துவமாக எழுத வைத்து விட்டது இந்தப் படம்.ஆனால்,இந்த எழுத்து நடை நன்றாக இருக்கிறதா என்று நீங்கள் தான் நண்பர்களே சொல்ல வேண்டும்.

Classic – பொக்கிஷம்.  (இந்த hint ஐ யார் கண்டு பிடிக்கிறார்கள் பார்க்கலாம். )