“என்ன......”

-->

ரொம்ப நாட்களுக்குப் பிறகு தூத்துக்குடிக்கு வந்திருந்தேன்.உறவினர்களை எல்லாம் சந்தித்து விட்டு,ஊருக்குத் திரும்பலாம் என்று அந்த பஸ்ஸில் ஏறினேன்.

பத்து நிமிடம் போயிருக்காது.ஒரு அம்மாள் முன்னால் அமர்ந்து இருந்த அனைவரிடமும் எதோ கெஞ்சிக் கொண்டிருப்பது தெரிந்தது.

பிச்சை......!

ஒடிங்கிப் போன தேகத்தில்,கிழிசல் சேலையைக் கட்டிக்கொண்டு,கண்களில் கெஞ்சலும்,ஏந்திய கையுமாக அந்த நடுவயதுப் பெண்மணி.....

முகத்தை திருப்பிக் கொண்டேன்....

சீக்கிரமே என் முறையும் வந்தது.அனைவராலும் விரட்டி அடிக்கப்பட்ட அந்தப் பெண்மணி என் சீட்டருகிலும் வந்தாள்......

‘’தம்பி......’’

நிமிர்ந்து பார்த்தேன்.பின்பு வேறுபக்கம் திரும்பிக் கொண்டே,’’போங்க.....’’ என்றேன்.

‘’தம்பி ‘’,மறுபடியும்.....

‘’என்ன?’’ என்றேன் எரிச்சலுடன்.வரப்போவது தான் என்ன என்று தெரியுமே......

‘’திருச்செந்தூருக்கு கோவில்பட்டியில இருந்து கூட்டத்தோட வந்துருந்தேன்.அவங்கள தவற விட்டுட்டேன்.....’’

Ah,here it comes...... என்றெண்ணி எரிச்சலோடு உக்கார்ந்திருந்தேன்.

‘’தயவு செய்து எனக்கு ஒரு டிக்கெட்.....’’

‘’ச்சே,இது புது டெக்னிக்கா.....?ஒரு ரூபா ரெண்டு ரூபா போய் இப்போ இப்படி எல்லாம் யோசிக்கிறாங்களா ?”

‘’........கோவில்பட்டி போறதுக்கு வாங்கிக் கொடுங்களேன்.’’

சடாரென திரும்பினேன் நான்.

‘’என்ன ? ‘’

‘’கோவில்பட்டி போறதுக்கு ஒரே ஒரு டிக்கெட் வாங்கிக் கொடுங்க எசமான்.....”

அவர் கண்களில் கெஞ்சலும்,பரிதவிப்பும்,அதை மீறிய வெட்கமும்.....

சாட்டையால் அடித்தது போலிருந்தது எனக்கு.

‘’நீங்க உக்காருங்கம்மா.நான் எடுக்குறேன்.’’

மருண்ட விழிகளில் லேசான நிம்மதி.

‘’ரொம்ப நன்றிங்க எசமான்.....’’

முன்னால் அமர்ந்து இருந்தவர்களைப் பார்த்தேன்.

‘’என்ன மனிதர்கள் இவர்கள்?அந்தப் பெண்ணை விரட்டி அடித்த மனிதர்கள்? அவள் சொன்னதை யாராவது முழுதாகவாவது கேட்டிருப்பார்களா? ‘’

சக மனிதனுக்காக ஒரு நிமிடம் கூட செலவழிக்காமல்,தோற்றத்தில் மயங்கி......

இதையே டிப் டாப் ஆக உடை அணிந்த யாராவது கேட்டிருந்தால்?

யோசித்துப் பார்க்கையில் நான் கூட அப்படி தான் நடந்து கொண்டேன் என்பதை நினைத்தால்....

இதற்கு,ஸ்கூல் படிக்கும் போது பிச்சை எடுப்பவர்களைக் கண்டால் மனம் வெம்பிய, ‘’கிறுக்கன்’’ என்று வீட்டிலும் வெளியிலும் வசவு வாங்கிய அந்த சிறுவன் எவ்வளவோ மேல்....

திரும்பிப் பார்த்தேன் அவரை....

‘’ரொம்ப நன்றிங்க எஜமான்.....’’

எஜமானா?இந்த பஸ்ல இருக்குற எல்லோரும் மூளை இல்லாத,பணத்தை தேடி அலையும்,மனிதாபிமானம் தொலைத்த பிச்சைகாரர்கள்மா...

என்னையும் சேத்து.......

பின்குறிப்பு: இது எனக்கும் கதை எழுதத் தெரியும் என்று காட்ட எழுதப்பட்ட பதிவல்ல.இதை கதை என்று சொன்னால் என்னை விட கயவன் யாரும் இருக்க முடியாது.இதில் வார்த்தைக்கு வார்த்தை எனக்கு நடந்தது.

இதை எழுதியதற்கு காரணம்,நான் நல்லவன் என்று காட்டுவதற்கு அல்ல.இப்படி பொதுவில் என்னை நானே செருப்பால் அடித்துக் கொள்வதற்கு காரணம் ஒன்றே ஒன்று தான்.

நான் செய்த முட்டாள்த்தனத்தை நீங்கள் யாரும் செய்து விடாதீர்கள் என்று வேண்டுகோள் விடுக்கவே.

ஒரு காலத்தில் எண்ணெய் தேய்த்துக் கொண்டிருந்த போது ,உதவி கேட்டு வந்தவருக்கு,உடனே இடது கையில் இருந்த பொற்க் கின்னத்தை கொடுத்த, ‘இடது கையால் கொடுத்தது ஏன்?’ என்று கேட்கப்பட்ட போது, ‘என் மனம் மாறுவதற்கு முன்னரே கொடுத்தேன்’ என்று சொன்ன கர்ணன் வழி வந்தவர்கள் நாம்.

இந்தப் பதிவை அப்பேர்ப்பட்ட நல்லவர்களுக்கு சமர்ப்பிக்கிறேன்.

தமிழர்களின் முக்கிய குணாதிசயங்கள் நான் அறிந்தவரை.....

வீரம்,அன்பு,மானம்,கொடை..

வீரம் – காணாம போன வஸ்து.எங்க போனாலும் நம்ம தமிழன் அடி வாங்குவான்.Australia,srilanka,malaysia......you name it.....

ஏன்?தட்டிக் கேட்க மாட்டானுங்க. Pub புக்கு போற பயலுகள போராட்டத்துக்கு போக சொல்லுங்க...ஊஹும்....

மானம் –இந்த எழவெடுத்த கழக அரசியல் காரணமா இல்ல வேற ஏதாவது காரணமான்னு தெரியல.....இதுவும் காணாம போச்சு.....

கொடை-சொல்லவே வேணாம் நம்ம ஆளுங்க கொடை பத்தி.ஒரு ட்யூப்  லைட் கொடுத்திட்டு அத ஏழு எடத்துல எழுதுற வள்ளலுங்க நாம....முக்கியமா,ஆட்சியில இருக்குரவனுங்க தொல்ல....கடமைய செய்யுறதுக்கு இவனுங்களுக்கு விளம்பரம் ஒரு கேடு....

அன்பு – தொலைஞ்சுகிட்டு வருது.....

தமிழனாக வாழ்வோம்னு இந்தப் புத்தாண்டில் சபதம் போடுங்கள்.......

அப்புறம்,entertainment blog அ சீரியஸ் ஆக்குனதுக்கு சாரி.அடுத்த பதிவுல இருந்து வழக்கம் போல புக்ஸ்,காமிக்ஸ் அண்ட் மூவீஸ்........ ஓகே?

இனிய தமிழ்ப் புத்தாண்டு வாழ்த்துக்கள்......